تاریخچه سیستم عامل اندروید

دستگاه های اندرویدی بخش بسیار مهمی از بخش عظیمی از کاربران تلفن همراه در دنیای امروز را تشکیل می دهند. با آشفتگی جهانی در دوران COVID-19، مردم جهان اکنون وارد یک حوزه دیجیتال شده است. اندروید پر استفاده ترین سیستم عامل در گوشی های هوشمند در این روزها است. در ادامه با ما باشید با معرفی نسخه های اندروید.

تاریخچه اندروید

داستان و تاریخچه نسخه های اندروید به سال 2003 بر می گردد، زمانی که اندی روبین، ریچ ماینر، نیک سیرز و کریس وایت استارت آپ اندروید را در پالو آلتو، کالیفرنیا تأسیس کردند. با این حال شرکت بعداً با کمبود بودجه مواجه شد که گوگل را وارد صحنه کرد. گوگل می ‌توانست پتانسیل این محصول را درک کند و قراردادی به ارزش 50 میلیون دلار برای خرید اندروید در سال 2005 منعقد کرد. هر چهار بنیانگذار به زودی به Googleplex نقل مکان کردند تا به توسعه بیشتر سیستم عامل تحت مالکان جدید خود ادامه دهند. اولین نسخه عمومی بتای اندروید 1.0 سرانجام در 5 نوامبر 2007 منتشر شد.

امروزه از این سیستم عامل برای طراحی اپلیکیشن بسیار استفاده می شود. همانطور که میبینید نیاز به اپلیکیشن هر روز بیشتر میشود و شما نیز میتوانید برای کسب و کار خود اپلیکیشن اختصاصی خود را داشته باشید. ما در کنار شما هستیم. مجموعه اپمون به طور اختصاصی به طراحی اپلیکیشن موبایل (اندورید و ios) با ویژگی های مدنظر شما میپردازد و با بهترین کیفیت و قیمت، اپ شما را آماده میکند.

اندروید 1.0 (API 1) و 1.1 (API 2)

اندروید 1.0 (API 1) در 23 سپتامبر 2008 راه اندازی شد و در گوشی هوشمند HTC Dream (معروف به T-mobile G1 در ایالات متحده) مورد استفاده قرار گرفت. بنابراین، این نخستین دستگاه اندرویدی شد.

این نسخه ویژگی هایی که ارائه می کرد شامل نقشه های گوگل، یوتیوب، مرورگر HTML، جی میل، دوربین، بلوتوث، وای فای و بسیاری موارد دیگر بود. ویژگی منحصر به فرد در آن زمان وجود یک مارکت اندروید (اکنون پلی استور) بود که از آنجا کاربران می توانستند برنامه های اندروید را علاوه بر مواردی که از قبل نصب شده بود دانلود و به روز کنند. چند ماه بعد، در فوریه 2009، گوگل آپدیت اندروید 1.1 (API 2) را برای HTC Dream منتشر کرد.این بار هدف این بود که آن را قوی تر و کاربر پسندتر کند.

چهار به روز رسانی اصلی در این نسخه وجود داشت:

• ذخیره پیوست ها در پیام ها
• در دسترس بودن جزئیات و نظرات برای مشاغل در Google Maps
• به ‌طور پیش ‌فرض در هنگام استفاده از بلندگوی تلفن همراه با قابلیت جابجایی صفحه شماره‌گیری، وقفه طولانی‌ تر صفحه در هنگام تماس وجود دارد.
• پشتیبانی برای یک خیمه در طرح‌ بندی سیستم اضافه شد.

اندروید 1.5 (API 3) با نام Cupcake

یکی دیگر از نسخه های اندروید ورژن 1.5 آن است. این نسخه در اواخر آوریل 2009 ارائه شد و اولین نسخه ای بود که طرح نام گذاری با مضمون دسر گوگل را داشت و در سری گوشی های Samsung Galaxy گنجانده شد. این با بسیاری از قابلیت ‌ها معرفی شد که امروز آن را بدیهی می‌ دانیم. این به‌ روزرسانی‌ ها شامل ویژگی‌ های جدید و پیشرفت‌ هایی نسبت به مواردی بود که قبلاً در نسخه ‌های بالا وجود داشت.

به عنوان مثال، برخی از به‌روزرسانی‌های اصلی شامل چرخش خودکار، پشتیبانی از صفحه ‌کلید شخص ثالث، پشتیبانی از ویجت ‌ها، ضبط ویدیو، فعال کردن کپی پیست برای مرورگر، تسهیلات آپلود ویدیو در یوتیوب، بررسی سابقه استفاده از تلفن و غیره.

اندروید 1.6 (API 4) با نام Donut

درست پس از چند ماه در سپتامبر 2009، Donut منتشر شد. یکی از مهم ‌ترین ویژگی‌ های آن، گنجاندن شبکه ‌های مبتنی بر CDMA بود که پشتیبانی از آن را برای اپراتورها در سراسر جهان ممکن کرد. پیش از این تنها فناوری های GSM مورد استفاده قرار می گرفت. سایر پیشرفت های حیاتی مانند پشتیبانی از دستگاه‌ هایی با اندازه‌ های مختلف صفحه نمایش، جعبه‌ های جستجوی سریع و نشانک‌ ها در مرورگرهای وب، ادغام کامل‌تر گالری، دوربین و دوربین فیلم ‌برداری با دسترسی سریع‌تر به دوربین، گسترش چارچوب Gesture، تبدیل متن به گفتار و غیره.

اندروید 2.0.1 (API 5)، 2.0 (API 6) و 2.1 (API 7) با نام Eclair

یکی دیگر از نسخه های اندروید، ورژن 2 می باشد. تقریباً پس از یک سال از انتشار نسخه 1، نسخه 2.0 در اکتبر 2009 راه اندازی شد. نکات مهم این به روز رسانی شامل معرفی ناوبری در Google Maps با راهنمایی صوتی، پشتیبانی از افزودن چندین حساب در یک دستگاه، نمایش تصاویر پس زمینه زنده، صفحه قفل با قابلیت باز کردن قفل کشیدن و رها کردن، افزودن به خدمات دوربین مانند فلاش و زوم دیجیتال، گنجاندن فرهنگ لغت هوشمندتر برای صفحه کلیدهای مجازی که از طریق استفاده از کلمات یاد می‌ شوند، پشتیبانی از اندازه‌ های بیشتر صفحه نمایش، توانایی بهبود یافته برای ردیابی رویدادهای چند لمسی، دستور کار بهتر تقویم، پشتیبانی از نمای HTML 5 و غیره.

در عرض سه ماه پس از انتشار 2.0، 2.0.1 و 2.1 به ترتیب در دسامبر 2009 و ژانویه 2010 منتشر شدند. این نسخه ها عمدتاً با اصلاحات جزئی در API و سایر رفع اشکالات سروکار دارند.

اندروید 2.2 (API 8) با نام مستعار Froyo

Froyo در واقع ترکیبی از کلمات “Frozen Yogurt” است. این نسخه در می 2010 راه اندازی شد. برخی از مهم ترین ویژگی های آن شامل پشتیبانی از Wi-Fi hotspot تلفن همراه، اعلان های فشاری از طریق Android Cloud به Device Messaging، افزایش امنیت دستگاه از طریق حفاظت از پین یا رمز عبور، پشتیبانی از Adobe Flash، عملکرد اتصال USB، به روز رسانی می باشد.

در نرم افزار اندروید مارکت با به روز رسانی خودکار ویژگی های برنامه ها، پشتیبانی از ماشین دارای بلوتوث و غیره. سایر نسخه های 2.2.1، 2.2.2 و 2.2.3 در مجموع در مورد رفع اشکال و سایر به روزرسانی های امنیتی بودند که همگی در سال 2011 منتشر شدند. آخرین آن ها، یعنی 2.2.3 در نوامبر 2011 منتشر شد.

اندروید 2.3 (API 9) با نام مستعار Gingerbread

نان زنجبیلی که حتی قبل از نسخه های بعدی Froyo منتشر شد، تغییرات شدیدی را در ظاهر و احساس گوشی های هوشمند ایجاد کرد. اولین تلفنی که این نسخه را پذیرفت، Nexus S بود که توسط گوگل و سامسونگ ساخته شد. در این نسخه، طراحی رابط کاربری به روز شد تا سادگی و سرعت بیشتری را به همراه داشته باشد.

پشتیبانی از اندازه و وضوح صفحه نمایش فوق العاده بزرگ یکپارچه شد. پشتیبانی از عملکرد NFC، صفحه‌کلید بهبودیافته، پشتیبانی پیشرفته از رویدادهای چند لمسی، دوربین‌های متعدد روی دستگاه از جمله دوربین جلو، قابلیت کپی/پیست پیشرفته‌تر از دیگر ویژگی‌های قابل توجه بودند. نسخه 2.3.1 و 2.3.2 به ترتیب در دسامبر 2010 و ژانویه 2011 منتشر شد. آنها عمدتاً بهبودها و رفع اشکالات را برای Nexus S انجام دادند.

اندروید نسخه 2.3.3 و سری Gingerbread (API 10)

نسخه 2.3.3 در فوریه 2011 برخی بهبودهای API و رفع اشکال را به همراه داشت. نسخه 2.3.4 بیشتر در آوریل همان سال پشتیبانی از چت صوتی و تصویری با استفاده از Google Talk را معرفی کرد. در این نسخه، رمزگذاری پیش فرض برای SSL نیز از AES256-SHA به RC4-MD5 تغییر یافت. نسخه‌ های 2.3.5 و 2.3.6 به ‌ترتیب در جولای 2011 و سپتامبر 2011 با انواع مختلف رفع اشکال و بهبودها منتشر شدند. 2.3.7 در سپتامبر 2011 از کیف پول Google برای Nexus S 4G پشتیبانی کرد.

اندروید (API 11) 3.0 با نام Honeycomb

یکی دیگر از نسخه های اندروید، نسخه 3 آن می باشد. در فوریه 2011، Android 3.0 Honeycomb برای نصب فقط بر روی تبلت ها و تلفن های با صفحه نمایش بزرگتر منتشر شد و دارای عملکردهایی بود که نمی توان آنها را در تلفن های با صفحه نمایش کوچکتر مدیریت کرد.

مهم‌ ترین عملکردی که این نسخه به ارمغان می‌آورد، رفع نیاز به دکمه فیزیکی و در عوض معرفی دکمه‌ های مجازی برای انجام عملکردهای شروع، برگشت و منو بود. این نسخه اولین بار همراه با تبلت موتورولا Xoom عرضه شد. سایر پیشرفت‌های UI اصلاح‌شده با افزودن نوار سیستم انجام شد که دسترسی سریع‌تر به اعلان‌ ها و وضعیت را در پایین صفحه حل کرد.

گنجاندن نوار اقدام به گزینه ‌های متنی، پیمایش، ابزارک‌ ها و انواع دیگر محتوا در بالای صفحه دسترسی پیدا می‌کند. این نسخه همچنین جابجایی بین وظایف یا برنامه ها را آسان تر می کند. یکی دیگر از ویژگی های مهم شامل امکان رمزگذاری تمام داده های کاربر بود.

اندروید (API 12) 3.1 با نام Honeycomb

این نسخه که در می 2011 منتشر شد، اصلاحات UI دیگری را ارائه کرد. مهمترین ویژگی آن پشتیبانی از جوی استیک، گیم پد، صفحه کلید خارجی و دستگاه های اشاره گر بود. همچنین اتصال بهتری برای لوازم جانبی USB داشت.

اندروید 3.2 سری Honeycomb (API 13)

نسخه 3.2 که در جولای 2011 منتشر شد، عمدتاً پشتیبانی سخت افزاری را بهبود بخشید و توانایی برنامه های مختلف برای دسترسی به فایل های روی کارت SD را افزایش داد. برخی از عملکردهای پشتیبانی از نمایشگرها نیز در این به روز رسانی ارتقا یافتند تا تغییرات ظاهری نمایشگر در دستگاه های مختلف اندروید را با دقت بیشتری کنترل کنند.

اندروید 3.2.1 در سپتامبر 2011 رفع اشکالات و بهبودهای جزئی امنیتی، Wi-Fi و پایداری را به همراه داشت. برخی به‌روزرسانی‌های دیگر برای Google Books، Adobe Flash و Android Market انجام شده است.

در 30 آگوست 2011، 3.2.2 و 3.2.3 منتشر شد و در ژانویه 2012، 3.2.5 منتشر شد. همه آنها عمدتاً در مورد رفع اشکال و سایر بهبودهای جزئی برای Motorola Xoom و Motorola Xoom 4G بودند.

در دسامبر 2011، نسخه 3.2.4 ویژگی Pay As you Go را برای تبلت های 3G و 4G معرفی کرد و آخرین نسخه از این سری، 3.2.6، که در فوریه 2012 منتشر شد، مشکلات اتصال داده را که هنگام غیرفعال کردن حالت هواپیما در 4G موتورولای Xoom ایالات متحده با آن مواجه بود، برطرف کرد.

اندروید 4.0 (API 14) با نام Icecream Sandwich

یکی از بهترین نسخه های اندروید که باعث تحول در این سیستم عامل شد، ورژن 4 آن است. اندروید 4.0 در اکتبر 2011 منتشر شد. این نسخه ترکیبی از بسیاری از ویژگی های نسخه لانه زنبوری و نان زنجبیلی بود. برای اولین بار، قابلیت Face Unlock برای گوشی های هوشمند با نسخه 4.0 معرفی شد.

سایر ویژگی‌ های برجسته شامل امکان نظارت بر استفاده از داده‌های تلفن همراه و Wi-Fi، حرکات حرکتی برای رد اعلان‌ها، زبانه‌های مرورگر یا حتی وظایف، ادغام گرفتن عکس از صفحه با استفاده از دکمه پاور و صدا، دیکته گفتار به متن، استفاده از برنامه های خاص بدون نیاز به باز کردن قفل، پاسخ های متنی از قبل به تماس ها و بسیاری موارد دیگر.

یکی دیگر از ویژگی ‌های مهمی که دسترسی به دستگاه‌ ها را برای افراد دارای چالش بصری بسیار افزایش داد، حالت جدید کاوش با لمس بود که از طریق آن کاربران می ‌توانستند از طریق صفحه نمایش با کمک بازخورد شنیداری حرکت کنند. این امر نیاز به مشاهده واقعی صفحه نمایش دستگاه را از بین برد. بسیاری از قابلیت های دوربین پیشرفته از جمله حالت پانوراما در این نسخه اضافه شده است. جلوه های زنده در حین ضبط ویدیوها نیز معرفی شد.

فناوری جدید Wi-Fi Peer-to-Peer (P2P) که به کاربران امکان می دهد مستقیماً از طریق Wi-Fi و بدون نیاز به اینترنت یا تترینگ به دستگاه های همتای اطراف متصل شوند نیز با این نسخه معرفی شد. اندروید 4.0.1 و 4.0.2 که در اکتبر و نوامبر 2011 معرفی شدند، رفع اشکالات جزئی را برای دستگاه های خاص به ارمغان آورد.

اندروید  4.0.3 و 4.0.4 (API 15) با نام Ice Cream Sandwich

نسخه 4.0.3 که در دسامبر 2011 منتشر شد و رفع اشکالات، بهینه ‌سازی‌ ها و پیشرفت ‌های مختلفی را برای برخی عملکردها از جمله پایگاه‌ های داده، بلوتوث، گرافیک، دوربین، ارائه‌دهنده تقویم به ارمغان آورد. نسخه 4.0.4 که در مارس 2012 منتشر شد نیز پیشرفت های جزئی مانند عملکرد بهتر دوربین و چرخش صاف تر صفحه را به همراه داشت.

اندروید 4.1 (API 16) ، 4.2 (API 170) و (API 18) 4.3 با نام Jelly Bean

اندروید 4.1 اولین نسخه از Jelly Bean و سریع ‌ترین و روان‌ ترین نسخه در آن زمان بود. این نسخه با معرفی متن دو جهته یعنی اسکریپت ‌های چپ به راست یا راست به چپ و پشتیبانی از زبان‌ های بین ‌المللی مختلف، دسترسی و کمک به کاربران بین ‌المللی را بیشتر افزایش داد. از این نسخه به بعد، می ‌توان اعلان‌ ها را گسترش داد، تنوع بیشتری از محتوا را نمایش داد، گزینه ‌هایی برای چندین عملکرد ارائه کرد و غیره.

نقشه ‌های صفحه کلید قابل نصب توسط کاربر نیز معرفی شدند. میانبرها و ویجت ‌ها را می ‌توان به‌ طور خودکار مرتب کرد یا اندازه آن‌ ها را تغییر داد تا آیتم‌ های جدید در صفحه ‌های اصلی قرار بگیرند. Android Beam، یک فناوری مبتنی بر NFC می ‌تواند به کاربران اجازه دهد که فوراً رسانه ‌ها را به اشتراک بگذارند، تنها با لمس دو تلفن دارای NFC.

نسخه 4.2 در نوامبر 2013 راه اندازی شد. این نسخه سریعتر روانتر و پاسخگوتر بود. این اولین نسخه ای بود که ویژگی یک تبلت را معرفی کرد. کاربران زیادی که از طریق آن چندین کاربر می توانستند از یک دستگاه استفاده کنند اما هنوز یک محیط سیستم جداگانه برای داده های هر کاربر دارند. سایر ترکیبات برجسته عبارتند از پشتیبانی ویجت (نمایش هر نوع محتوا در صفحه قفل، اما در سال 2014 دوباره حذف شد)، ویژگی Daydream که یک حالت محافظ صفحه نمایش تعاملی است که با اتصال دستگاه کاربر یا شارژ شدن شروع می شود، عملکرد ارائه که به کاربر اجازه می دهد.

نمایانگر پنجره ای برای محتوای برنامه آنها در یک صفحه نمایش خارجی خاص، نمایش Wi-Fi است که به کاربران امکان می دهد از طریق Wi-Fi در دستگاه های پشتیبانی شده به یک صفحه نمایش خارجی متصل شوند و از RTL پشتیبانی کامل داشته باشند.

نسخه 4.3 منتشر شده در ژوئیه 2013 بیشتر بر اساس بهبود عملکرد موجود در نسخه های قبلی Jelly Bean است. این پلتفرم پشتیبانی از Khronos OpenGL ES 3.0 را معرفی کرد که بازی ها و برخی برنامه های دیگر را با بالاترین عملکرد گرافیکی دو بعدی و سه بعدی در دستگاه های پشتیبانی شده ارائه می کرد.

این نسخه قابلیت چند کاربره را برای تبلت ‌ها گسترش داد که مدیریت کاربران و قابلیت ‌های آن ‌ها را در یک دستگاه آسان‌ تر کرد. یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته این نسخه به برنامه‌ ها اجازه می‌ دهد تا جریان اعلان‌ ها را با اجازه کاربر مشاهده کنند و سپس به هر شکلی که می‌خواهند نمایش دهند. آنها همچنین می توانند این اعلان ها را به دستگاه های نزدیک متصل از طریق بلوتوث ارسال کنند.

اندروید 4.4 (API 19) با نام Kitkat

راه اندازی اندروید 4.4 کیت کت در سال 2013 انجام شد و دارای ویژگی های متمایز بسیاری بود، مانند لهجه های آبی موجود در Ice Cream Sandwich و Jelly Bean سفیدتر شده بود و بسیاری از برنامه های ذخیره سازی طرح های رنگی روشن تری را نشان می دادند.

با دستور “Ok Google”، کاربر می تواند در هر زمان به Google دسترسی داشته باشد و می تواند روی تلفن هایی با حداقل حافظه رم 512 مگابایت کار کند. برنامه تلفن می تواند به طور خودکار مخاطبین کاربر را بر اساس شماره هایی که اغلب با آنها تماس گرفته شده، اولویت بندی کند. Google Hangouts در این نسخه معرفی شد که می‌توانست تمام پیام‌های SMS و MMS کاربر را در یک برنامه نگه دارد. Emoji در صفحه کلید Google نیز در دسترس قرار گرفت.

3 نسخه از Android KitKat انحصاری برای دستگاه‌های Android Wear بین ژوئن 2014 تا اکتبر 2014 منتشر شد. این نسخه‌ ها عمدتاً برای ساعت ‌های هوشمند و سایر پوشیدنی ‌ها طراحی شده ‌اند و با فناوری دستیار Google و ویژگی ‌های اعلان‌ های تلفن همراه در قالب یک ساعت هوشمند ادغام شده ‌اند.

اندروید (API 21) 5.0 با نام Lollipop

یکی از سریعترین نسخه های اندروید این نسخه است. اندروید 5.0 در نوامبر 2014 با دستگاه Nexus 6 راه اندازی شد. این اولین باری بود که فلسفه «طراحی مواد» گوگل را به نمایش گذاشت که پیشرفت‌های فوق ‌العاده ‌ای را در طراحی UI به ارمغان آورد. به عنوان مثال، ترسیم ‌های Vector که می ‌توانستند به طور نامحدود بدون از دست دادن تعریف خود مقیاس شوند، معرفی شدند.

از دیگر ویژگی ‌های مهم دیگر می‌ توان به جایگزینی VM Dalvik با Android Runtime اشاره کرد که عملکرد و پاسخ ‌دهی برنامه را به طور قابل ‌توجهی بهبود بخشید، زیرا اکنون می ‌توان برخی از قدرت پردازش برنامه‌ ها را قبل از باز کردن آن ‌ها فراهم کرد. پشتیبانی از Android TV یکپارچه شده بود که یک پلتفرم تلویزیون کامل را برای تجربه هر برنامه در صفحه بزرگ ارائه می کرد.

نوار پیمایش تمدید شده و آن را قابل مشاهده تر، در دسترس تر و قابل تنظیم تر کرده است. همگام سازی A/V به میزان قابل توجهی بهبود یافته است.

مفاهیم کاملاً جدیدی نیز در این نسخه پیاده‌سازی شد، مانند «برنامه‌ های سند محور» که کاربران را قادر می‌سازد از اسناد همزمان استفاده کنند و دسترسی فوری به محتوا یا سرویس‌های خود را برای آنها فراهم می‌آورد، «اندروید در محل کار» که به برنامه‌ ها اجازه می‌دهد تا راه‌ اندازی برای نمایش نشان Work بر روی نماد خود که نشان‌ دهنده این است که یک برنامه خاص و داده‌های آن در داخل نمایه کاری مدیریت می‌شوند و فرمان «dumpsys batterystats» که آمار مصرف باتری را تولید می‌کند و به کاربران کمک می‌کند تا قدرت سیستم را درک کنند.

اندروید (API 21) 5.1 با نام Lollipop

این نسخه از اندروید در مارس 2015 راه اندازی شد. برخی از ویژگی های قابل توجه نسخه شامل پشتیبانی رسمی از چند سیم کارت، خط مشی حفاظت از دستگاه که دستگاه را در صورت سرقت یا جای قرار دادن آن قفل نگه می دارد تا زمانی که مالک به حساب Google خود وارد شود و معرفی تماس‌های صوتی با کیفیت بالا، در دسترس بین دستگاه‌های 4G LTE سازگار.

اندروید 6.1 (API 23) با نام Marshmallow

اندروید مارشمالو یکی از محبوبترین نسخه های اندروید است که در اکتبر 2015 راه اندازی شد و ویژگی های قابل توجهی مانند پشتیبانی از باز کردن قفل اثر انگشت بیومتریک و پشتیبانی از USB نوع C، معرفی حالت Doze که سرعت CPU را کاهش می دهد در حالی که نمایشگر خاموش می ماند برای افزایش عمر باتری، جستجو به همراه داشت.

نوار برای دسترسی آسان به برنامه‌ها و گزینه علامت‌گذاری آن‌ها به‌عنوان موارد دلخواه، Android Pay، معرفی Memory Manager، جستجوی متنی از کلید واژه ‌های درون برنامه‌ها، امکان تنظیم صدا برای دستگاه، رسانه و آلارم ‌ها به‌صورت جداگانه، بازسازی عمودی کشوی برنامه اسکرول که می توان به ترتیب حروف الفبا به آن دسترسی داشت، مقرراتی برای اشتراک گذاری هدف خاص بین برنامه ها، پشتیبانی MIDI برای آلات موسیقی و موارد دیگر.

Google Nexus 6P و Nexus 5X اولین دستگاه هایی بودند که اندروید مارشمالو را از قبل نصب کرده بودند.

اندروید (API 24) 7.0 با نام Nougat

در آگوست 2016، گوگل اندروید 7.0 را منتشر کرد. ویژگی ‌های چند وظیفه‌ ای بهبود یافته را به‌ ویژه برای دستگاه‌ هایی با صفحه ‌نمایش بزرگ‌ تر ارائه می‌ کرد. به عنوان مثال، حالت spilt-screen همراه با ارائه سوئیچ سریع بین برنامه‌ ها ارائه شد. ویژگی های مهم دیگر شامل ادغام پلتفرم واقعیت مجازی Daydream و بهبود حالت “Doze now” بود.

ویژگی ‌های بیشتری مانند تنظیم مجدد کاشی ‌های تنظیمات سریع برای دسترسی سریع ‌تر، پاسخ به مکالمات از طریق خود اعلان ‌ها، دریافت همه اعلان‌ ها از یک برنامه خاص با هم از طریق اعلان‌ های همراه، محدود کردن استفاده از داده دستگاه با Data Saver و امکان تغییر اندازه متن و همچنین نمادهای روی صفحه نمایش گنجانده شده است.

اولین گوشی هایی که با این نسخه عرضه شدند گوگل پیکسل، پیکسل ایکس ال و ال جی وی 20 بودند.

اندروید  7.1، 7.1.1 و 7.1.2 (API 25) با نام Nougat

اندروید 7.1 که در اکتبر 2016 منتشر شد عمدتاً تغییرات و به‌ روزرسانی ‌هایی را در ویژگی ‌های موجود و ویژگی ‌های معرفی شده در نسخه 7.0 به ارمغان آورد. با این حال، یکی از ایده‌های طراحی جذاب که در نسخه 7.1 به تصویر کشیده شد، پشتیبانی از نماد برنامه Circular بود.

در نسخه 7.1.1 که در دسامبر 2016 راه اندازی شد، مجموعه جدیدی از ایموجی ها با رنگ پوست و مدل موی مختلف به شکلک های موجود اضافه شد. علاوه بر این، اکنون امکان ارسال فایل های GIF به طور مستقیم از صفحه کلید پیش فرض وجود دارد.

در آوریل 2017، نسخه 7.1.2 منتشر شد که هشدار مصرف باتری را به همراه داشت.

اندروید 8.0 (API 26) با نام Oreo

این نسخه در آگوست 2017 عرضه شد و یک سری تغییرات قابل توجه در نسخه های موجود به ارمغان آورد. طبق ادعای گوگل، مشخص شد که این نسخه قدرتمندتر و سریع‌ تر است زیرا در مقایسه با Nougat سرعت بوت 2 برابری داشت که بر روی دستگاه‌های پیکسل آزمایش شد.

این نسخه همچنین هوشمندتر بود که از طریق معرفی عملکردهایی مانند تکمیل خودکار، حالت تصویر در تصویر (به عنوان مثال، پنجره تماس ویدیویی در واتس اپ در حین کار با برخی از برنامه های دیگر) و نقاط اعلان که کاربر از طریق آنها می توانست مشهود بود. به سرعت با اطلاعات جدیدتر آشنا شوید. این به‌روزرسانی با راه‌اندازی Google Play Protect که ایمنی دستگاه و داده‌های آن را در برابر برنامه‌های نامناسب تضمین می‌کند، پیشرفت‌هایی در جنبه امنیتی نیز به همراه داشت.

اندروید 8.1.0 (API 27) با نام Oreo

اندروید 8.1 منتشر شده در دسامبر 2017، قابلیت های متنوع و جدیدی را برای کاربران و توسعه دهندگان معرفی کرد. مهمترین مورد برای کاربران توسعه Go Edition بود که پیکربندی هایی را برای بهینه سازی حافظه، گزینه های هدف گذاری انعطاف پذیر (ثابت ویژگی های سخت افزاری جدید که به کاربران امکان می دهد توزیع برنامه های خود را به دستگاه های معمولی یا کم رم هدف قرار دهند) و Google Play ارائه می کرد.

اندروید نسخه 9 (API 28) با نام Pie

اندروید 9 در آگوست 2018 معرفی شد. اندروید در این نسخه پیشرفت های فوق العاده ای در جنبه بصری به ارمغان آورد و از قدرت هوش مصنوعی استفاده استثنایی کرد.

قابل توجه ترین آنها عبارتند از: جایگزینی دکمه های ناوبری سنتی با یک دکمه دراز در مرکز که به عنوان دکمه شروع جدید عمل می کرد، کشیدن آن به بالا نمای کلی از برنامه های اخیراً استفاده شده، نوار جستجو و پنج پیشنهاد برنامه را ارائه می دهد. بهبودهایی در طول عمر باتری ایجاد شد، “Shush” معرفی شد که به طور خودکار با قرار دادن گوشی رو به پایین، گوشی را در حالت “مزاحم نشوید” قرار می داد، قابلیت هایی برای روشنایی تطبیقی ​​و باتری تعبیه شده بود، ارائه ای برای استفاده از جزئیات زمان نمایش برای گرفتن یک صفحه نمایش ایده بهتری در مورد اینکه دستگاه تلفن چند بار و برای چه اهدافی استفاده می شود، معرفی شد.

اندروید نسخه 10 (API 29)

یکی از جدیدیترین نسخه های اندروید، ورژن 10 می باشد. با اندروید 10 در سپتامبر 2019، گوگل تغییر نام تجاری سیستم عامل را اعلام کرد و طرح نامگذاری مبتنی بر نام شیرینی را که برای نسخه های قبلی استفاده می شد حذف کرد.

با این نسخه، لوگوی جدید و رنگ بندی متفاوت اعلام شد. امکاناتی مانند زیرنویس‌های زنده برای همه رسانه‌ها، پاسخ ‌های هوشمندتر به متن (پیشنهادات نوشتاری و اقدامات خودکار)، «حالت فوکوس» برای جلوگیری از حواس ‌پرتی با انتخاب برخی برنامه‌ها برای توقف موقت، جایگزینی دکمه ‌های پیمایش با استفاده از حرکات، در دسترس بودن حالت تاریک در سطح سیستم، تدارک کنترل بیشتر روی مجوزها برای برنامه ‌ها، معرفی پشتیبانی از گوشی‌ های هوشمند تاشو با نمایشگرهای منعطف و قابلیت ‌های دیدن مکان دستگاه، تعیین محدودیت ‌های زمان نمایش و کنترل بهتر والدین بر محتوای کودکان تعبیه شده بود.

اندروید نسخه 11 (API 30)

و در نهایت آخرین ورژن از نسخه های اندروید، ورژن 11 آن است. اندروید 11 در 8 سپتامبر 2020 منتشر شد. این نسخه با عنوان «سیستم‌ عاملی که به آنچه مهم است می‌ رسد» ارائه کرده است و تقریباً توجیه ‌پذیر است.

اندروید 11 قابلیت ‌هایی را برای کنترل مکالمات در چندین برنامه پیام ‌رسان در یک نقطه به همراه دارد و به کاربر اجازه می ‌دهد اولویت ‌ها را به صورت دیجیتالی برای افرادی که با آنها گفتگو می ‌کنند انتخاب کند و سپس مهم‌ ترین مکالمات را در بالا و در صفحه قفل نمایش دهد.

یکی دیگر از ویژگی های متمایز حباب های چت (شبیه به پیام رسان فیس بوک) است که از طریق آن کاربران می توانند مکالمات برنامه های پیام رسانی مختلف را پین کنند تا همیشه در صفحه نمایش خود ظاهر شوند. قابلیت ضبط صفحه نمایش داخلی در نهایت معرفی شد که از نصب یک برنامه اضافی برای ضبط صفحه جلوگیری می کند. بهبودهایی در ویژگی‌های پاسخ هوشمند و قابلیت‌ های دسترسی صوتی ارائه شده است.

یکی دیگر از ویژگی های جذاب، قابلیت کنترل دستگاه است که امکان کنترل همه دستگاه های متصل را از یک مکان فراهم می کند. امنیت گوگل پلی نیز به طور قابل توجهی به روز شده است.

پیشنهاد مطالعه:

طراحی اپلیکیشن با پایتون

زبان برنامه نویسی پایتون روند توسعه و ساخت اپلیکیشن موبایل را تسهیل کرده و به یکی از محبوب ترین زبان مطالعه مقاله

اپلیکیشن ساز رایگان وردپرس

آمارها نشان می دهد که دستگاه های تلفن همراه در حال حاضر بر نحوه انجام کارها در اینترنت غالب هستند، مطالعه مقاله